De Sint-Laurentiuskerk, waarvan de oorsprong van terugklimt tot in de 12de eeuw, is een afzonderlijk bezoek waard. Toen stond hier een Romaans kerkje van welke nu nog de unieke Romaanse doopvont bewaard is.
De gotische toren, waarvan de top van het kruis bijna 34 m boven grondniveau komt, is afkomstig van de tweede kerk, die gotisch van stijl was en gebouwd werd in de 14de eeuw.
Het schip werd echter in 1847 afgebroken om een ruimer kerkgebouw in neostijl, op te trekken. De datum, die boven de ingangsdeur is aangebracht, verwijst naar die verbouwing.
Het voormalige en losstaande gemeentehuis werd in het voorjaar 2016 afgebroken.
Op die vrijgekomen ruimte en aansluitend werd het “Sociaal Huis” opgetrokken.
Het werd in 2018 in gebruik genomen.
De gemeenteschool werd opgericht in 1878 naar de plannen van architect Pieter Buyck, die eerder al instond voor de kerkuitbreiding. Deze school hield echter op te bestaan in 1974, net vóór zijn eeuwfeest.
Tegenwoordig zijn hier de “woonwinkel” en de intergemeentelijke culturele samenwerking ‘Ginter’ in ondergebracht.
De Sint-Leoschool werd in 1905 door de broeders Xaverianen gebouwd. In 1970 werd de school samengevoegd met de vroegere meisjesschool vlakbij de kerk. Sinds 1983 is het onderwijs gemengd in deze Vrije Basisschool, die nu de naam "Dorp" draagt.
Dit opvallende huis werd opgetrokken door dokter Renaat Adriaens, een geboren Zedelgemnaar, die vanaf 1883 dokter was en er overleed op 16 september 1900.
Na zijn dood werd een Brusselaar, Joseph Cassier, de nieuwe eigenaar (tot 1919). Hij kon het zich toen veroorloven om in ons dorp te komen rentenieren, want zijn vrouw was immers superrijk.
Tot eind 1997 was hier de rijkswachtkazerne, vanaf 2000 betrekt de Zedelgemse politie dit gebouw.
Dit is de enige overgebleven molen op onze deelgemeente. De huidige stenen molenromp, die beschermd is als monument, werd gebouwd omstreeks 1866, ter vervanging van een houten standaardmolen, die daar al in de 16de eeuw stond. In 1953 werd hij van zijn wieken ontdaan. De mechanische maalderij werd dan aangedreven door een zeldzame monocilindermotor van de Zedelgemse werkhuizen Leon Claeys. Deze motor kan nog steeds werken.
De wijkkapel, toegewijd aan O.L.V. van de Vrede werd bekostigd en gebouwd door de bewoners van de Berkenhagestraat in het Mariale jaar 1954.
Deze datum is terug te vinden door het omrekenen van de rode Romeinse cijfers van het chronogram achteraan in de kapel
Dicht bijeen krijgen we drie verbouwde boerderijen, die nauwkeurig in elkaar verweven zijn. De middelste staat precies gedrongen tussen zijn grotere broers. Waarschijnlijk was die woning oorspronkelijk een knechtenwoning bij het volgende hof. Deze laatste hoeve is ongetwijfeld de oudste en was eertijds omwald door een brede gracht. Vandaar dat het de naam "Klare Wal" kreeg. Eigenlijk had dit erf "het Stegelgoed" moeten heten, een benaming die we aantreffen in 1770.
Dat dieren heel belangrijk zijn in deze landelijke streek, getuigt de naam "Veulenhoeve".
Tot voor kort werd de stal er jaarlijks met een eenheid uitgebreid.
Deze woning is de "Baillieushoeve", zo genoemd naar de oudst gekende eigenaars van dit hof en de omringende landerijen: de familie Baillieu.
Vlakbij vind je nog een zeldzame dierendrinkvijver.
De veldkapel toegewijd aan O.L.V. der Zeven Smarten werd in 1902 opgericht door Hendrik en Theresia Maertens.
Het grote complex was oorspronkelijk een school voor Nederlandstalige kandidaat-beroeps-onderofficieren. Jaarlijks kwamen hier - en dit sedert 1951 - zowat 80 jongeren studeren om hun eerste militaire strepen te verdienen. De kazerne opgericht in 1925 kreeg in 1934 de naam Kapitein Stevens, een in 1915 te Graville (Fr.) gesneuvelde officier.
In 2007 stopten de militaire activiteiten en kreeg de kazerne een bestemmingswijziging: provinciaal opleidingscentrum voor veiligheidsdiensten.
In 2000 kocht de provincie deze 5,5 km vroegere spoorlijn aan, brak de sporen op en richtte ze in als wandel- en fietspad.
Hierdoor zijn de twee bosgebieden Vloethemveld en Merkenveld, via deze “trage weg”, de Vloethemveldzate, met mekaar verbonden.
Bij de kerk bemerken we het H. Hartbeeld van Geert Breemersch, in 1928 opgericht ter gelegenheid van het gouden priesterjubileum van Pastoor Ronse.
Maak jouw eigen website met JouwWeb